میثاقِ باران حماسه شهیدان صومعه‌سرا، فومن و کسما(۱۳۵۷–۱۳۶۷)
مقدمه
شمالِ باران‌خورده ایران، فقط جغرافیا نیست؛ حافظه جمعی است. در کوچه‌پس‌کوچه‌های صومعه‌سرا، فومن، کسما، ماسال و رضوان‌شهر، مقاومت مثل بوی خاکِ نم‌خورده از زمین برمی‌خیزد. این کتاب، دفتر نام‌ها و روایت‌هایی است از همین خاک؛ از نسلی که میان «بودنِ راحت» و «درست‌زیستن»، دومی را برگزید و بهایش را با صدق و فدا پرداخت.
پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، فضای سیاسی رسته از سانسور، نسلِ تازه‌ای را به میدان کشید: انجمن‌های دانش‌آموزی و دانشجویی، جلسات روشنگری، توزیع نشریه‌ها، و مطالبهٔ شوراها و حقوق مدنی. فاز سیاسی نه تنها آموزش و سازماندهی بود، که تمرین اخلاق جمعی بود: رعایت حق مردم، نظم تشکیلاتی، امانت‌داری، و پرهیز از خشونت کور. اما حاکمیت تازه‌پا با انحصارطلبی و حذف سازمان‌یافته پیش آمد: بستن مطبوعات و احزاب، حمله به تجمع‌ها، و به‌تدریج جنگ داخلیِ تحمیلی علیه مردم و سازمان مجاهدین.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر