آتش‌بس، آغاز پایان؟
قیام تا سرنگونی ملت بپاخیزید
پس از جنگ ۱۲روزه، خود رسانه‌های رژیم می‌نویسند:
«ایران دیگر تحمل یک اشتباه استراتژیک دیگر را ندارد.»
این فقط یک هشدار اقتصادی نیست؛
هشدار به خود نظام است که استخوان‌هایش از درون در حال خرد شدن‌اند.
روزنامه‌های حکومتی از فقر، ریزش، فروپاشی خزانه، و ترس از آینده می‌نویسند؛
اما مردم، از چیز دیگری می‌نویسند:
از هوشیاری. از نفرت انباشته. از پایان خرافه، ولایت، و فریب.
جنگ، فقط با اسراییل نبود.
بمب اصلی، در تهران فرود آمد—
نه بر پادگان‌ها، که بر پیکر پوسیدهٔ یک حاکمیت ۴۶ ساله از جنس خون و جنون.
آتش‌بس، آرامش نیست.
آتش‌بس، فقط به ارتجاع چند روز فرصت داده.
فرصتی که دیگر، نه برای حکومت کردن؛
بلکه برای دیدن فروپاشی خودش است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر